យោងតាមរបាយការណ៍ដែលមានចំណងជើងថា “ទិដ្ឋភាពទីក្រុងដែលកំពុងមានការផ្លាស់ប្តូនៅអាស៊ីបូព៌ា៖ ការវាស់ស្ទង់រយៈពេលមួយទសវត្សនៃការរីកលូតលាស់ទាក់ទងនឹងទំហំ” បានឲ្យដឹងថា ប្រទេសកម្ពុជាមានផ្ទៃដីទីក្រុងតូចណាស់និងមានប្រជាជនទីក្រុងតិចណាស់។ ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលមានប្រជាជនជាង១លាននាក់ នៅតែជាតំបន់ទីក្រុងធំតែមួយគត់នៅក្នុងប្រទេស។
របកគំហើញតាមប្រទេស
- កម្ពុជា មានដីទីក្រុងដែលមានទំហំតូចជាងគេបំផុតលំដាប់ទី៤ ក្នុងចំណោមប្រទេសជាច្រើនដែលគេបានសិក្សា (បន្ទាប់ពីប្រទេសឡាវ ប៉ាពូញូហ្គីនី និងអ៊ីស្ទីម័រ)។
- ចំនួនផ្ទៃដីទីក្រុងបានកើនឡើងពី ១១០គីឡូម៉ែត្រក្រឡានៅឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ១៦០គីឡូម៉ែត្រក្រឡានៅឆ្នាំ ២០១០។ ផ្ទៃដីទីក្រុងសរុបមានតែ ០,១ភាគរយប៉ុណ្ណោះនៃផ្ទៃដីសរុប ដែលមានចំនួនតិចជាងគេបំផុតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីបូព៌ា បន្ទាប់ពីប្រទេសឡាវ ម៉ុងហ្គោលី និងប៉ាពូញូហ្គីនី។
- ទោះបីជាចំនួនផ្ទៃដីដែលពង្រីកថ្មីមានទំហំតូចក្តី ក៏អត្រានៃការពង្រីកទំហំទីក្រុង មានល្បឿនលឿនជាងគេបំផុតលំដាប់ទី ២ បន្ទាប់ពីប្រទេសឡាវ ៖ ក្នុងអត្រា ៤,៣ភាគរយជាមធ្យមក្នុងមួយឆ្នាំ។
- កម្ពុជាក៏មានចំនួនប្រជាជនតិចជាងគេបំផុតដែរ ក៏ប៉ុន្តែមានកំណើនប្រជាជនក្នុងក្រុងលឿនជាងគេបំផុត គឺ កើនឡើង ៤,៤ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំ ពី ៩២០.០០០នាក់ ដល់ ១,៤លាននាក់ នៅចន្លោះពីឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ២០១០។
- ទីក្រុងរបស់កម្ពុជាមានលក្ខណៈដូចគ្នាច្រើនទៅនឹងទីក្រុងនៃប្រទេសឡាវដែលនៅជិតខាងខ្លួន ក៏ប៉ុន្តែ ដង់ស៊ីតេប្រជាជនទីក្រុងជាមធ្យមខ្ពស់ជាង គឺមាន ៨.៦០០នាក់ក្នុងមួយគីឡូម៉ែត្រក្រឡានៅកម្ពុជា នៅឆ្នាំ ២០១០ ខុសពីនៅប្រទេសឡាវដែលមានតែ ៣.២០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
- កន្លែងតំាំងទីលំនៅពីរផ្សេងទៀតនៅកម្ពុជា ជួនកាលត្រូវបានគេគិតថានៅបាត់ដំបង និងសៀមរាប ទោះបី ប្រជាជននៅក្នុងក្រុងទាំងពីរនេះ មានចំនួនតិចជាង ១០០.០០០នាក់ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ក្តី។
- សៀមរាប មានទំហំធំជាងពីរដង និងមានចំនួនប្រជាជនកើនឡើងបីដងនៅចន្លោះពីឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ២០១០។
