Skip to Main Navigation
ԳԼԽԱՎՈՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ հունիս 7, 2021Õ©.

Անտառների պահպանումն առանցքային է Հայաստանի կլիմայական նպատակների և տնտեսական կայունության համար

Image

Լեռների տեսարանը Հայաստանի Սյունիքի մարզից:

Համաշխարհային բանկ Հայաստան


Հայաստանը կլիմայական առումով ամենախոցելի երկրներից է Եվրոպայի և Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջանում։ Երկիրն առերեսվում է կլիմայի փոփոխությամբ պայմանավորված նշանակալի ռիսկերի. հատկապես հաճախակիացել են բացառիկ եղանակային երևույթները և դրանց հետևանքները՝ երաշտներ, վարարումներ, սողանքներ և անտառային հրդեհներ։

Այդօրինակ բնական աղետները խաթարում են կենսապահովման միջոցները և էլ ավելի են կրճատում կլիմայի փոփոխության հետևանքների մեղմացման և դրան հարմարվելու արդեն իսկ սահմանափակ կարողությունները։ Դա կարող է հանգեցնել անվերջ ցիկլի, որը կարող է սպառնալ Հայաստանի գյուղատնտեսության ոլորտին, էկոլոգիային և ենթակառուցվածքներին։

Սակայն Հայաստանն ունի այդ աղետների ռիսկերը նվազեցնելու հնարավորություն անտառների շնորհիվ։

Երկրի անտառներն ապահովում են տնտեսական, բնապահպանական, սոցիալական և նույնիսկ մշակութային նշանակալի օգուտներ։ Ի լրումն հանգստի ու գեղագիտական նշանակության՝ անտառները պահպանում են էկոհամակարգերի ջրային հաշվեկշիռը, բարելավում են հողի բերրիությունը՝ բարձրացնելով գյուղատնտեսության արտադրողականությունը, բացի այդ, հողի վերին շերտը պաշտպանում են էրոզիայից և վարարումներից։

Անտառները նաև նվազեցնում են Սևանա լճի նստվածքները, ինչն օգնում է հակազդելու ջրի աղտոտմանը, պաշտպանելու վայրի բույսերի և կենդանիների ապրելավայրերը և կայունացնելու ջրի մակարդակը։ Ծառերն ու թփերը նաև մթնոլորտից կլանում և պահում են CO2 գազը, ինչն առանցքային նշանակություն ունի կլիմայի փոփոխությունը կանխելու առումով։

Այդուհանդերձ Հայաստանը տարածաշրջանի ամենափոքր անտառային ծածկ ունեցող երկրներից է. ընդամենը 11.2 տոկոս։ Եվ առանց նպատակաուղղված գործողությունների՝ երկրի անտառային տարածքները կարող են անդառնալիորեն կորսվել, քանի որ Հայաստանում դրանք ամենավտանգված էկոհամակարգերից մեկն են։ Անտառային տարածքները հիմնականում երկրի հյուսիսարևելյան և հարավարևելյան մասում են, դրանց 70 տոկոսը դեգրադացված է, իսկ անտառածածկ տարածքներն աստիճանաբար վերածվում են խոտհարքների։

Անապատացման հիմնական պատճառներն են հանքարդյունաբերական գործունեությունը, ապօրինի ծառահատումներն ու որպես վառելիք փայտնանյութի օգտագործումը, սակայն անտառային հրդեհները և որոշ վնասատուների տարածումը ևս սպառնում են ինտենսիվացնել անապատացումը, հանգեցնել երկրի ջրուղիների անհավասարակշռության և կենսաբազմազանության ու արժեքավոր արոտավայրերի զգալի կորստի։ Հայաստանի անտառների պահպանումը, այսպիսով, առաջնահերթություն է երկրի առևտրային և էկոլոգիական ապագայի համար։


Image

Տավուշի մարզ, Հայաստան:


Անտառվերականգնում Հայաստանի տնտեսության ու բնակչության համար

Կլիմայակայուն աճի կարևորումն ու կայուն «կանաչ» քաղաքականություններին ու բիզնես աշխատակարգերին հետամուտ լինելը, հատկապես անտառտնտեսության ոլորտում, շատ կարևոր է Հայաստանի ապագայի համար։

Բնակչության մի զգալի շերտ իր էներգետիկ կարիքները հոգալու համար կախված է անտառափայտից։ 1991 թվականի անկախացումից հետո անտառների դեգրադացիայի և անապատացման հետևանքով վառելափայտի հավաքն աստիճանաբար ավելի անկայուն է դառնում՝ անդրադառնալով գյուղական շրջաններում տնային տնտեսությունների կենսապահովման միջոցների և եկամուտների վրա։ Առևտրային նպատակներով փայտանյութի արտադրությունն ու հարակից զբաղվածությունը գրեթե զրոյական են Հայաստանում։

Շատ ավելին է անհրաժեշտ անել երկրի անտառածածկ տարածքները պահպանելու համար։

Թեև անտառների վերականգնման աշխատանքները ֆինանսավորվելու են ներքին և միջազգային հանրային միջոցների հաշվին, մասնավոր ներդրումը ևս կարևոր դեր է ունենալու։ Սա ենթադրում է թե՛ արագ աճող տնկադաշտերի ֆինանսավորում՝ կայուն վառելափայտի առաջարկը մեծացնելու նպատակով, թե՛ արդյունաբերական նշանակության փայտանյութի արտադրության ֆինանսավորում։

Արագ աճող վառելափայտի տնկարկները գյուղական հողատերերի համար պոտենցիալ տարբերակ են նրանց եկամտային աղբյուրների դիվերսիֆիկացման իմաստով։ Այդօրինակ ձեռնարկումները նաև կնպաստեն, որ Հայաստանում նվազի վառելափայտի չափազանց մեծ պահանջարկով պայմանավորված ճնշումը բնական անտառների վրա։  

ՀՀ կառավարության՝ Քովիդ-19-ի ճգնաժամի սոցիալ-տնտեսական ազդեցությունների մեղմացմանն ուղղված ծրագրերից մեկն օժանդակում է անտառային լանդշաֆտների վերականգնմանը, քանի որ դա ապահովում է գյուղական շրջաններում այնքան անհրաժեշտ զբաղվածությունը և ամրապնդում է ապագայի ռեսուրսային բազան էներգիայի ստացման նպատակով վառելափայտի ու փայտանյութի արտադրության ոլորտների համար, ինչպիսիք են ֆրեզերի և կահույքի արտադրությունը։

Կայուն անտառտնտեսությունը Հայաստանին օգնում է կատարելու կլիմայի մասով իր ստանձնած պարտավորությունները

Անտառների պահպանությունը շատ կարևոր է նաև Հայաստանի՝ կլիմայի մասով ստանձնած պարտավորությունների կատարման առումով, հատկապես հաշվի առնելով երկրի Ազգային մակարդակով որոշվող մասնակցությունը (NDC)՝ երկրների արտանետումները նվազեցնելու և կլիմայի փոփոխության հետևանքներին հարմարվելու մասին Փարիզի համաձայնագրով ստանձնած պարտավորությունների շրջանակներում։

Հայաստանը արդիականացրել է 2021-2030 թթ․ NDC–ն, որը նպատակադրում է երկրի ջերմոցային գազերի (ՋԳ) արտանետումները, 1990 թվականի մակարդակի համեմատ, նվազեցնել 40 տոկոսով։ Հողի կայուն օգտագործումը և անտառային տնտեսության ավելի լավ կառավարումն անհրաժեշտ է լինելու այս թիրախին հասնելու համար։ NDC-ն, որպես իրականացման պլանի բաղադրիչ, նաև ներառում է մեկ այլ կարևոր թիրախ՝ անտառային ծածկույթի ավելացում մինչև 12․9 տոկոս։

Image
Կոտայքի մարզ, Հայաստան:

Ինչպես կարող է օգնել Համաշխարհային բանկը

NDC աջակցության մեխանիզմի միջոցով, որը բազմադոնորային հավատարմագրային հիմնադրամ է, Համաշխարհային բանկն իրականացնում է Հայաստանում անտառային լանդշաֆտների վերականգնման հնարավորությունների ուսումնասիրություն։ Այն ենթադրում է իրավական և ինստիտուցիոնալ կարիքների, վերականգնման ներուժ ունեցող առանձնյակների և մասնավոր հատվածի մասնակցության հնարավորությունների գնահատում։ Ուսումնասիրությունը լրացնում է ՀՀ կառավարության՝ 10 միլիոն ծառ տնկելու նախաձեռնությունը, հատկորոշում է վերականգնման նախաձեռնությունները և ուղի է հարթում անտառների մասով NDC թիրախներին ու, վերջին հաշվով, ՋԳ արանետումների նվազեցմանը հասնելու համար։

Ուսումնասիրության նախնական բացահայտումները վկայում են, որ Հայաստանում մեծ ներդրումային պոտենցիալ կա, ինչպես նաև մասնավոր հատվածի կողմից մեծ հետաքրքրվածություն՝ ներդրում կատարելու անտառների տնկման, ագրարային անտառտնտեսության, առևտրային նշանակության տնկարանների և մասնավոր անտառների բնագավառում։ Հետաքրքրվածություն կա նաև անտառային արժեշղթայի նկատմամբ։ Ուսումնասիրությամբ առաջարկվում են գոյություն ունեցող տարատեսակ անտառների վերականգնման ուղիներ և արդեն իսկ անտառապատ և ոչ անտառածածկ տարածքներում տեղական տեսակների համադրում։

Այս գնահատումները կնպաստեն ազգային լանդշաֆտի վերականգնման ռազմավարության և համապատասխան ժամկետային գործողությունների ծրագրի մշակմանը՝ անտառները վերականգնելու և այդպիսով ջերմոցային գազերի արտանետումների մասով NDC թիրախներին հասնելու համար։ Հետևաբար դա կօգնի երկրին որդեգրելու տվյալների վրա հիմնված, արդյունքներին միտված և բազմաշահառու մոտեցում անտառների վերականգնման հարցում՝ այդպիսով մեծացնելով հաջողության հնարավորությունները։

Դեպի կանաչ, դիմակայուն աճ

Անտառային լանդշաֆտի վերականգնման գնահատականները կարևոր գործոն են լինելու առաջիկայում նախատեսվող «ԿԱՆԱՉ Հայաստան» (Կանաչ վերականգնում զորեղացնելու, զինելու և խնամելու համար) հարթակի համար, որը ստեղծվելու է զարգացման գործընկերների, այդ թվում՝ Համաշխարհային բանկի հետ համատեղ, աջակցելու և խթանելու է Հայաստանի «կանաչ» վերականգնումն ու փոխակերպումը։ Ավելին, «ԿԱՆԱՉ Հայաստան» հարթակը կլինի նոր գաղափարների ձևավորման, տեխնոլոգիական հնարավորությունների խթանման և գլոբալ գիտելիքի յուրացման տարածք։

Այդ աշխատանքներն առանցքային են լինելու անտառային ռեսուրսները պահպանելու հարցում Հայաստանին օգնելու համար, ինչը շատ կարևոր է երկրի՝ կլիմայի փոփոխությունների մեղմացման և հարմարվողականության միջազգային հանձնառությունները կատարելու, «ավելի լավ ապագա կառուցելու» հարցում՝ ստեղծելով շարունակական և դիմակայուն վերականգնման հնարավորություն բոլոր հայաստանաբնակների համար։


Api
Api