Улаан-Уул, Монгол улс - Дэлхийд хүн амын тоогоороо хамгийн нягтаршил багатай буюу 1.5 сая км2 газар нутагт нийт 3 сая хүн, түүний тэн хагас нь Улаанбаатар хотод бөөгнөрөн амьдарч, хүн амын 1/3 нь одоог хүртэл нүүдэлчин хэв маягаар амьдарч байгаа нь тухайн хүмүүст буюу аль нэг толгод эсвэл аль нэг амны гэрт (Монгол гэр) байгаа хүнд мессэж хүргэх нь маш хүндрэлтэй юм.
Мэдээлэл, харилцаа холбооны технологоо (МХХТ) сайжруулах хүн ардын эрэлт улсын баялаг нэмэгдэхийн хэрээр нэмэгдсэн. Үүний үр дүнд 2000 оны эхээр МХХТ-ын зах зээл 25%-иар өссөн байна. Гэвч, МХХТ-ын байгууллагууд хүн ам төвлөрсөн төв цэгээс гадуур хөдөө, орон нутгийн иргэдийг харилцаа холбооны үйлчилгээг нэвтрүүлэхэд хүндрэлтэй байсан тул хөдөө орон нутаг дахь “теледэнсити” (тодорхой нэг бүсэд амьдарч буй 100 хүн доторх телефон утасны холболтын тоо) нь 2005 онд дөнгөж 1 хувьтай байсан.
Дэлхийн банк/ОУХА-ийн дэмжлэгтэй Мэдээлэл, Харилцаа холбооны дэд бүтцийг хөгжүүлэх төсөл (МХХДБХТ) нь энэхүү завсрыг нөхөх зорилгоор 2005-аас 2013 оны туршид төр, хувийн хэвшлийн түншлэлийн аргачлалыг ашиглан өрсөлдөөнтэй, чанартай, хямд харилцаа холбоо, интернетийн үйлчилгээг орон нутгийн иргэдэд нээлттэй болгоход Засгийн газарт тусалсан юм
“Энэ төсөл нь биднийг хувийн хэвшлийнхэнтэй ойр ажиллаж, нэг нэгнийгээ дэмжин ажиллахад тус болсон. Энэ бол Монгол улс дахь төр хувийн хэвшлийн түншлэлийн анхны жишээнүүдийн нэг юм. Ийм хамтын хүч чармайлт өмнө нь байгаагүй!” хэмээн Монголын Цахилгаан холбоо ХК-ны Гүйцэтгэх Захирал/Ерөнхийлөгч Ж.Бат-Эрдэнэ хэлэв.
Зүйрлэшгүй тав тух
Алс холын Дархатын хөндийн малчид Хаврын нүүдлээ хийхээр бэлтгэлээ базааж байх үеэр “Би суурин газар амьдардаг хүү рүүгээ утасдаж, өөрийн ачааны машинаараа бидэнд туслахыг хүссэн юм,” хэмээн малчин Цорж хэлэв. “Утастай байх нь хамгийн чухал. Би утсаараа суурин газар амьдардаг хамаатан садан болон дараахь аманд амьдардаг хөрш рүүгээ ярих боломжтой болсон. Мөн, алдсан малаа ч олж, хайхад тус болдог,” хэмээн тэрээр хэлэв.
Энэ төсөл нь Цорж, Пүрэвжав болон тэдэнтэй адил малчдын амьдралыг өөрчилж чаджээ.
70 настай Пүрэвжав Монгол улсын гайхамшигтай өөрчлөлтийн гэрч юм. Монгол улс сүүлийн 20 жилд ардчилсан олон намтай улс болж, өнөөдөр эдийн засаг нь 2 оронтой тоогоор өсч байна.
Түүний хүүхдүүд өөрсдийн боловсролыг үргэлжлүүлэлгүй түүнтэй адил малчид болжээ. “Гэвч тэдний хүүхдүүд сургуульд сурах шаардлагатай. Тиймээс тэд суурин газар болон хот руу нүүсэн. Одоо манай гэр бүл хот, хөдөөгийн хооронд л байна,” гэж тэрээр хэлэв.
Пүрэвжав гэр бүлийнхээ бусад гишүүдтэй холбогдохын тулд утсаан ашигладаг. “Бид суурин газар байгаа хүүхдүүд рүүгээ утасдаж, шаардлагатай байгаа малын тэжээл, эм тариагаан захидаг,” хэмээн тэрээр хэлэв.
“Өмнө нь бид эмч авчирахын тулд суурин газар луу тэнд байгаа эгц хавцлыг өөрсдийн биеэр туулан очдог байсан,” хэмээн Цорж өөрийн гэрийн өмнөх хавцал руу заан хэлсэн юм.
Одоо утасдахад л эмч хүрээд ирдэг болсон. “Бид Түргэн дуудах боломжтой болсон!” гэж тэрээр хэлэв.