کابل؛ مورخ ۱۴ جولای سال ۲۰۱۹ – یافته های یک گزارش جدید گروپ بانک جهانی و کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در افغانستان نشان میدهد که .
این گزارش که تحت عنوان "چگونگی شرایط زندگی و تصامیم پیرامون تهیه مسکن و فراهم سازی فرصت های کاری برای عودت کنندگان افغان" ترتیب گردیده است؛ محصول همکاری میان کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) و بانک جهانی می باشد. این گزارش چگونگی شرایط زندگی آنعده مهاجرین افغان را مورد بررسی قرار داده است که در میان سال های ۲۰۱۴ الی ۲۰۱۷ میلادی به کشور بازگشت نموده اند.
یافته های این گزارش حاکی از آنست که اکثر مهاجرین افغان پس از برگشت به کشور شان ترجیج داده اند تا در ولایت و زادگاه اصلی شان مسکن گزین شوند؛ با اینحال یک سوم عودت کنندگان در ولایات ننگرهار و کابل جابجا شده اند. بیشتر عودت کنندگان که بعد از بازگشت به کشور در مناطق اصلی شان مسکن گزین شده اند با استفاده از روابط اجتماعی توانسته اند صاحب کار شوند؛ اما با آن هم دامنه گسترده فقر و عدم موجودیت فرصت های کافی اشتغال زایی در مناطق روستایی یک چالش بزرگ محسوب می شود. با آنکه دسترسی پایین به امکانات آموزشی و تحصیلی و خدمات مورد نیاز صحی در ولایات کمتر انکشاف یافته و نا امن یک چالش عمده پنداشته میشود؛ اما به دلیل افزایش در شمار خانواده ها و اجازه یافتن دختران برای رفتن به مکتب خلاء جنسیتی در مکتب ها به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
"با توجه به شرایط دشواری که مهاجرین افغان با آن مواجه اند؛ نیاز مبرم است تا برای رسیدگی به مشکلات آنها یک سلسله اقدامات فوری و پایدار روی دست گرفته شود." هینری کرالی؛ رییس دفتر جهانی در افغانستان با اظهار این موضوع افزود: “به منظور شناسایی نیازمندی های بنیادی که عودت کنندگان به طور روزمره با آن مواجه اند و دریافت راه های حل برای رفع این نیازمندی ها؛ دسترسی به معلومات و تحلیل دقیق آمار یکی از مولفه های کلیدی می باشد. همکاری بانک جهانی و کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در امر تهیه این گزارش به مثابه یک تلاش همه جانبه در راستای افزایش هماهنگی میان شرکای کاری ما به هدف بهبود توزیع کمک های بشردوستانه برای مهاجرین و بیجا شدگان داخلی پنداشته میشود."
کارولین وان بورین؛ نماینده کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در افغانستان پیرامون اهمیت تهیه این گزارش میگوید:” سال ۲۰۱۹ مصادف است با چهلمین سالروز آغاز مهاجرت اجباری افغان ها از کشور و در حالیکه تلاش های بین المللی در راستای برگشت داوطلبانه مهاجرین افغان و فراهم سازی کمک های بشردوستانه به منظور ادغام مجدد آنها همچنان جریان دارد، نیاز است تا کار های بیشتری انجام شود. یافته ها و آمار تهیه شده در این گزارش برای کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان و سایر شرکای کاری ما بشمول دولت افغانستان کمک بنیادی خواهد کرد تا تلاش ها در زمینهء حمایت مهاجرین و بیجا شدگان داخلی بهبود یابد."
به هدف حل مشکلات موجوده و شناسایی فرصت ها در راستای تقویت روند بازگشت مهاجرین و ادغام آنان در جامعه این گزارش بر عودت داوطلبانه و تدریجی عودت کنندگان و در دراز مدت تاکید می نماید. تبعات این وضعیت از یکسو می تواند سبب حل چالش های ناشی از بیجا شدن های اجباری در کشور گردد و از سوی دیگر دولت افغانستان و شرکای بین المللی را تشویق میکند تا با اتخاذ یک سلسله تدابیر، تسهیلات بیشتری را برای عودت مصوون و مطلوب مهاجرین فراهم سازند. یافته های این گزارش نقش کلیدی را در راستای شناسایی و گسترش روابط کاری مشترک و هماهنگی موثر تلاش ها میان بانک جهانی و کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به منظور حمایت از انکشاف زیربنا ها برای جوامع محلی ایفا خواهد کرد.
